Sinds 1966 hebben we het over iets als een circulaire economie. Sinds 2006 krijgt het meer dan serieus aandacht. Anno 2022 heeft iedereen het erover, alles mag circulair worden en we hebben zo allemaal onze eigen ideeën bij wat het wel en wat het niet is. Om twee redenen is dat alles behalve vreemd. Onderzoek laat zien dat er meer dan 115 verschillende definities van het begrip Circulaire Economie bestaan. Wetenschappelijke artikelen die worden gepubliceerd in dit kennisdomein groeien exponentieel. En als je circulariteit wilt gaan meten, kun je kiezen uit zo'n 125 verschillende tools. Geen wonder dat de gemiddelde MKB-ondernemer door de bomen het bos niet meer ziet. Er is een gebrek aan transparantie, eenduidige duiding van termen, verwarring, inconsistentie in doel, scope en toepassing en standaardisering.
Dat laatste is aan het veranderen. Zowel op landelijk als Europees niveau is regelgeving, standaardisering en normering in voorbereiding. In de komende jaren wordt hierover besloten en zal het worden uitgerold. Dat biedt een kader en houvast.
Fijn. Door de veelheid aan dingen en het gebrek aan heldere kaders, is het dus niet vreemd dat we er allemaal onze eigen mening op na houden. Normering gaat helpen om hier duidelijkheid in te scheppen.
En tegelijkertijd dient het samen verkennen ook een belangrijk doel. Het kennisgebied van de circulaire economie is nog volop in beweging. Elke dag nog verrijken we onze kennis, laten we ons inspireren door wat anderen er van vinden. Een co-evolutionair proces dat je kan vergelijken met een zwerm vogels of een school vissen: het gedrag dat we vertonen wordt beïnvloed door de mensen om ons heen. Het geheel is coherent. Met alles wat er nu gebeurd, is het systeem als totaal zich verder aan het vormen. Het wordt steeds meer volwassen. En niemand zal bevestigen dat we er al zijn en er sprake is van een evenwicht. En zolang er geen evenwicht is, mag er ruimte zijn voor verrijking, vernieuwing, verwondering, verwarring, verbazing, etc.
Standaardisering is goed, het helpt ons te denken vanuit een kader. Het mag alleen niet voelen alsof het in beton gegoten is en de dynamiek van het systeem om te komen tot een equilibrium daarmee doodslaat. Vooralsnog heb ik er alle vertrouwen in dat het goed gaat en dat normering gaat bijdragen aan de versnelling van de Circulaire Economie.